Het goud dwarrelt bont van de bomen
en legt een tapijt over de grond
Op het veld kan ik niet meer komen
onzichtbaar onder 't blad ligt de stront
Mist bij nacht, en als een witte doek
ligt de nevel over de velden
Het lijkt wel mooi, maar ik ben zoek
Kan wie mij vindt zich even melden?
Een bestérde hemel
sneeuw ligt op de grond
Als ik nu omhoog kijk
val ik op mijn kont
Het sneeuwt - koud en wit
de vlokken vallen al een poos
Alsof dáár wat moois bij zit
het geeft de hele wereld roos
Aan de hemel een nieuwe ster
wijst ons de weg naar een nieuw bestaan
Hij roept ook mij: 'kom achter me aan'
Ach wat, dat is toch veel te ver!
Gisteren, op een nachtelijk uur
is een engel aan mij verschenen
zou aan de hemel toegang verlenen
helaas bleek ze veel te duur
Verloren was ik, en ik zocht
licht en warmte, want ik bevroor
Ik vond een stal, een kribbe met stro
Brandde goed, jammer van 't joch
Geen opmerkingen:
Een reactie posten