Mijn muze is niet in de buurt
dus mijn rijmen gaat niet fijn
Dit versje wringt en schuurt
kreunt met schorre stem van pijn
Want mijn muze is ver weg
Zo lang al. En het duurt.
Geen geluk hier, louter pech
en een leven dat verzuurt
Hoop heb ik niet, geen grein
Ach, had ik simpelweg
mijn muze maar ommuurd
dan zou ze hier nog bij me zijn
en had ik deze lijdensweg
haar te missen, niet verduurd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten