Hij had het perfect geregeld. Met het meisje van de ski-les de bergen in, wetend dat een zware sneeuwstorm eraan kwam. Goed getimed aankomen bij de schuilhut die hij al bevoorraad had, met hapjes, dekens en een zachte matras.
En hier waren ze. Ze begon al te ontdooien en het haardvuur maakte dat wat kleding was afgelegd. Nu nog drank om het ijs te breken.
Shit. Dat lag in het schuurtje. Dapper ploeterde hij door de sneeuwstorm, dook rillend de kast in en tastte naar de flessen.
Met een klap woei de deur dicht. Niet meer open te duwen. Steeds meer sneeuw hoopte zich ertegenop. Het koude besef brak door dat hij dagen zou vastzitten in een onverwarmd schuurtje. Alleen.
Geschreven voor en eerder gepubliceerd op 120w.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten