vrijdag 5 februari 2016

Een ode aan een zonsondergang in juli, in 10 strofen

O vuur'ge lucht, o schone stonde
aan de kimme gaat de zonne onder

De einder staat al lang in vuur
de zon gaat onder, al een uur

Een dikke wolk, die is niet mis
maar al gegaan voor hij onder is

Daar kust de zon met de onderkant
de grens van lucht en zee, der aarde rand

We zien traag de schijf van licht naar onder zakken
Het duurt best lang, hij hangt te labbekakken

En toch, zien we daar de schemer komen?
Voor het donker is liggen wij te dromen

De kim heeft nu de zon in twee gesneden
Pas halverwege - we zijn niet tevreden

Tergend langzaam zakt de zon omlaag
Ik heb nog meer te doen, wat gaat dat traag

Op driekwart nu, wat gaat dat langzaam zeg
De romantiek is nu echt wel weg

Eindelijk is de zon onder de kim verscholen
maar ik kijk nooit meer zonsondergang op de polen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten